25 Kasım 2013 Pazartesi

4.-5. HAFTA

         Kaç haftalık olduğunu bilmediğim için bu başlığı attım. Aslında planlı olsa da bu kadar çabuk beklediğimiz bir durum değildi. Genel durumumda her hangi bir değişiklik de olmadı. Bulantı, halsizlik, uyku hali, iştah artışı ya da azalması.. Bunların hiçbiri yok ben de. Tek farklılık baş ağrılarımda oldu. Migren hastası biri olarak haftada en iyi ihtimalle 2 kez ağrı kesici içmek zorunda kaldığım baş ağrılarım var ne yazık ki :( Ama son bir aydır 2 kez baş ağrım oldu ki bu benim için mucize bir durum :) Ama regl tarihim gecikmeye başlayınca (ki asla geciktiğini bilmem) şüphelenmeye başladım. Ama eşim "yok canım sanmıyorum o kadar çabuk olmaz bu iş" deyince ben de hak verdim ona. Bir de karnımda adet sancısına benzeyen ağrılar başlayınca heralde reglim bu sefer gecikti diye düşünmeye başladım. Ama bu gecikme 5 günü bulunca test yapmaya karar verdim. Hemen eczanenin yolunu tutup 2 tane test alıp eve döndüm. Testin üzerinde sabah ilk idrarınızla yapın gibi bir şey yazsa da  zaten 5 gün bekleyen ben daha fazla beklemeyemezdim.  Zaten 2 tane almıştım diğerini de ertesi sabah denerim diye düşündüm. Büyük bir heyecanla testi yaptım. İlk çizgi hemen beliriyor zaten ama ikinci çizgide tık yok!! Sonra ufaktan o ikinci çizgi de belirmeye başladı ama diğerine göre rengi soluktu. Tabi herkes gibi hemen internetten bi araştırma yaptım sanki internetin ne kadar kafa bulandıran bir şey olduğunu bilmiyormuşum gibi.. Bir çok kadın aynı durumla karşılaşmş sebebi de beta-hcg seviyesinin yeterince artmamasıymış. Ertesi sabah testi tekrar yaptım ve ikinci çizgi düne göre daha belirgindi. Hastaede kan testi yapmadan kimsye söylememeye karar verdim ama beni tutabilene aşk olsun :) Önce eşime, sonra kardeşime ve anneme.. Annem önce babama sonra çok yakın komşusuna, teyzeme; teyzem kuzenime ve en son ben de dayanamayıp iş arkadaşlarıma söyleyince çevremde duymayan pek kimse kalmamış oldu :) Zaten benim gibi birinin doktor kontrolüne kadar bunu saklaması pek mümkün değildi :) 
         Bunları hissettiğime hala inanamıyorum. Çocuk sahibi olmayı ne kadar çok istiyormuşum da haberim yokmuş. Çocuklara, bebeklere pek fazla ilgisi olan biri değildim. Anaç, korouayn kollayan biri hiç olamadım. O yüzden nasıl anne olurum, bu 40 haftalık süreci nasıl geçiririm fazla kestiremiyorum ve artık atıp tutup  ahkam kesmeyi de bırakıyorum.. Nasıl olmak istediğimi bilmiyorum ama nasıl olmak istemediğimi gayet iyi biliyorum. En başında da belirttiğim gibi sürekli bunu anlatan, dünyada hamile kalmaya başaran tek kadınmış gibi davranmak istemiyorum. 40 hafta boyunc sürekli insanlardan "şunu ye, unu yeme, şöyle yap böyle yapma" gibi sözler duymak istemiyorum. Sürekli gebelik ve çocuk gelişim kitapları okuyarak "haddinden fazla bilinçli bir anne" olmak istemiyorum. Çünkü bana göre "cehalet mutluluktur" Zaten her gebelik farklı, her anne baba ve her çocuk da farklı.. Bu durum kitaplardan okuyarak, internetten araştırarak ya da birilerinin verdiği  aklı uygulayarak öğrenilecek bir durum değil. Zmanla yaşayıp öğrenmek istiyorum. Çünkü ne kadar çok bilirsem kendimi o kadar yetersiz hissederim. İnsanın her bildiğini uygulaması mümkün değil. Az, öz ve yeterli bir bilince sahip olarak çocuğumun çok da fazla üstüne düşmeden onu da kendimi de bunaltmadan bu süreci yaşamak istiyorum. Bunların dışında gerçekten büyük bir beklentim yok. 
            Evet bu haftalık bu kadar yeterli bence. Bir sonraki yazımı ilk doktor kontrolünden sonra yazmayı düşünüyorum. Hoşçakalın :)


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder